et rex david senuerat habebatque aetatis plurimos dies cumque operiretur vestibus non calefiebat dixerunt ergo ei servi sui quaeramus domino nostro regi adulescentulam virginem et stet coram rege et foveat eum dormiatque in sinu tuo et calefaciat dominum nostrum regem quaesierunt igitur adulescentulam speciosam in omnibus finibus israhel et invenerunt abisag sunamitin et adduxerunt eam ad regem erat autem puella pulchra nimis dormiebatque cum rege et ministrabat ei rex vero non cognovit eam adonias autem filius aggith elevabatur dicens ego regnabo fecitque sibi currum et equites et quinquaginta viros qui ante eum currerent nec corripuit eum pater suus aliquando dicens quare hoc fecisti erat autem et ipse pulcher valde secundus natu post absalom et sermo ei cum ioab filio sarviae et cum abiathar sacerdote qui adiuvabant partes adoniae sadoc vero sacerdos et banaias filius ioiadae et nathan propheta et semei et rhei et robur exercitus david non erat cum adonia immolatis ergo adonias arietibus et vitulis et universis pinguibus iuxta lapidem zoheleth qui erat vicinus fonti rogel vocavit universos fratres suos filios regis et omnes viros iuda servos regis nathan autem prophetam et banaiam et robustos quosque et salomonem fratrem suum non vocavit dixit itaque nathan ad bethsabee matrem salomonis num audisti quod regnaverit adonias filius aggith et dominus noster david hoc ignorat nunc ergo veni accipe a me consilium et salva animam tuam filiique tui salomonis vade et ingredere ad regem david et dic ei nonne tu domine mi rex iurasti mihi ancillae tuae dicens quod salomon filius tuus regnabit post me et ipse sedebit in solio meo quare ergo regnavit adonias et adhuc ibi te loquente cum rege ego veniam post te et conplebo sermones tuos ingressa est itaque bethsabee ad regem in cubiculo rex autem senuerat nimis et abisag sunamitis ministrabat ei inclinavit se bethsabee et adoravit regem ad quam rex quid tibi inquit vis quae respondens ait domine mi tu iurasti per dominum deum tuum ancillae tuae salomon filius tuus regnabit post me et ipse sedebit in solio meo et ecce nunc adonias regnavit te domine mi rex ignorante mactavit boves et pinguia quaeque et arietes plurimos et vocavit omnes filios regis abiathar quoque sacerdotem et ioab principem militiae salomonem autem servum tuum non vocavit verumtamen domine mi rex in te oculi respiciunt totius israhel ut indices eis qui sedere debeat in solio tuo domine mi rex post te eritque cum dormierit dominus meus rex cum patribus suis erimus ego et filius meus salomon peccatores adhuc illa loquente cum rege nathan prophetes venit et nuntiaverunt regi dicentes adest nathan propheta cumque introisset ante conspectum regis et adorasset eum pronus in terram dixit nathan domine mi rex tu dixisti adonias regnet post me et ipse sedeat super thronum meum quia descendit hodie et immolavit boves et pinguia et arietes plurimos et vocavit universos filios regis et principes exercitus abiathar quoque sacerdotem illisque vescentibus et bibentibus coram eo et dicentibus vivat rex adonias me servum tuum et sadoc sacerdotem et banaiam filium ioiadae et salomonem famulum tuum non vocavit numquid a domino meo rege exivit hoc verbum et mihi non indicasti servo tuo qui sessurus esset super thronum domini mei regis post eum et respondit rex david dicens vocate ad me bethsabee quae cum fuisset ingressa coram rege et stetisset ante eum iuravit rex et ait vivit dominus qui eruit animam meam de omni angustia quia sicut iuravi tibi per dominum deum israhel dicens salomon filius tuus regnabit post me et ipse sedebit super solium meum pro me sic faciam hodie submissoque bethsabee in terram vultu adoravit regem dicens vivat dominus meus rex david in aeternum dixit quoque rex david vocate mihi sadoc sacerdotem et nathan propheten et banaiam filium ioiadae qui cum ingressi fuissent coram rege dixit ad eos tollite vobiscum servos domini vestri et inponite salomonem filium meum super mulam meam et ducite eum in gion et unguat eum ibi sadoc sacerdos et nathan propheta in regem super israhel et canetis bucina atque dicetis vivat rex salomon et ascendetis post eum et veniet et sedebit super solium meum et ipse regnabit pro me illique praecipiam ut sit dux super israhel et super iudam et respondit banaias filius ioiadae regi dicens amen sic loquatur dominus deus domini mei regis quomodo fuit dominus cum domino meo rege sic sit cum salomone et sublimius faciat solium eius a solio domini mei regis david descendit ergo sadoc sacerdos et nathan propheta et banaias filius ioiadae et cherethi et felethi et inposuerunt salomonem super mulam regis david et adduxerunt eum in gion sumpsitque sadoc sacerdos cornu olei de tabernaculo et unxit salomonem et cecinerunt bucina et dixit omnis populus vivat rex salomon et ascendit universa multitudo post eum et populus canentium tibiis et laetantium gaudio magno et insonuit terra ad clamorem eorum audivit autem adonias et omnes qui invitati fuerant ab eo iamque convivium finitum erat sed et ioab audita voce tubae ait quid sibi vult clamor civitatis tumultuantis adhuc illo loquente ionathan filius abiathar sacerdotis venit cui dixit adonias ingredere quia vir fortis es et bona nuntians responditque ionathan adoniae nequaquam dominus enim noster rex david regem constituit salomonem misitque cum eo sadoc sacerdotem et nathan prophetam et banaiam filium ioiadae et cherethi et felethi et inposuerunt eum super mulam regis unxeruntque eum sadoc sacerdos et nathan propheta regem in gion et ascenderunt inde laetantes et insonuit civitas haec est vox quam audistis sed et salomon sedit super solio regni et ingressi servi regis benedixerunt domino nostro regi david dicentes amplificet deus nomen salomonis super nomen tuum et magnificet thronum eius super thronum tuum et adoravit rex in lectulo suo insuper et haec locutus est benedictus dominus deus israhel qui dedit hodie sedentem in solio meo videntibus oculis meis territi sunt ergo et surrexerunt omnes qui invitati fuerant ab adonia et ivit unusquisque in viam suam adonias autem timens salomonem surrexit et abiit tenuitque cornu altaris et nuntiaverunt salomoni dicentes ecce adonias timens regem salomonem tenuit cornu altaris dicens iuret mihi hodie rex salomon quod non interficiat servum suum gladio dixitque salomon si fuerit vir bonus non cadet ne unus quidem capillus eius in terram sin autem malum inventum fuerit in eo morietur misit ergo rex salomon et eduxit eum ab altari et ingressus adoravit regem salomonem dixitque ei salomon vade in domum tuam adpropinquaverant autem dies david ut moreretur praecepitque salomoni filio suo dicens ego ingredior viam universae terrae confortare et esto vir et observa custodias domini dei tui ut ambules in viis eius et custodias caerimonias eius et praecepta eius et iudicia et testimonia sicut scriptum est in lege mosi ut intellegas universa quae facis et quocumque te verteris ut confirmet dominus sermones suos quos locutus est de me dicens si custodierint filii tui viam suam et ambulaverint coram me in veritate in omni corde suo et in omni anima sua non auferetur tibi vir de solio israhel tu quoque nosti quae fecerit mihi ioab filius sarviae quae fecerit duobus principibus exercitus israhel abner filio ner et amasa filio iether quos occidit et effudit sanguinem belli in pace et posuit cruorem proelii in balteo suo qui erat circa lumbos eius et in calciamento suo quod erat in pedibus eius facies ergo iuxta sapientiam tuam et non deduces canitiem eius pacifice ad inferos sed et filiis berzellai galaaditis reddes gratiam eruntque comedentes in mensa tua occurrerunt enim mihi quando fugiebam a facie absalom fratris tui habes quoque apud te semei filium gera filii iemini de baurim qui maledixit mihi maledictione pessima quando ibam ad castra sed quia descendit mihi in occursum cum transirem iordanem et iuravi ei per dominum dicens non te interficiam gladio tu noli pati esse eum innoxium vir autem sapiens es et scies quae facias ei deducesque canos eius cum sanguine ad infernum dormivit igitur david cum patribus suis et sepultus est in civitate david dies autem quibus regnavit david super israhel quadraginta anni sunt in hebron regnavit septem annis in hierusalem triginta tribus